دفتر خاطرات

دلم را به رنگهای سرخ و نارنجی غروب سپردم تا در هوای دل انگیز شقایقهای زیبایش پر از حسی تازه شوم

دفتر خاطرات

دلم را به رنگهای سرخ و نارنجی غروب سپردم تا در هوای دل انگیز شقایقهای زیبایش پر از حسی تازه شوم

مشخصات بلاگ

اینجا فقط یک دفترچه خاطرات شخصی است. شاید کسی از نوشته هایم نه سردربیاورد و نه حتی خوشش بیاید.
فقط مدتی بود چیزهایی به ذهنم میرسید که دوست داشتم بنویسم، این شد که این دفتر را ساختم.

آخرین مطالب

۷ مطلب در مهر ۱۳۹۳ ثبت شده است

                                                  چند روزیه حالم خوب نیست

                                                  هیچ چیزی ارضام نمیکنه

                                                  هیچ چیزی آرومم نمیکنه

                                                


                                                  دلم آرامش میخواد

              

                                       احساس بیهودگی میکنم

                                                خیلی خستم       

        

حقیقت این است ...

فرودگاهها،

بوسه های بیشتری از سالن

عروسی به خود دیده اند !!!

دیوار بیمارستانها

بیشتر از عبادتگاه ها دعا

شنیده اند!!!!

به راستی چرا اینگونه ایم؟؟؟!!!

همه چیز را موکول میکنیم

به زمانی که چیزی در حال

از دست رفتن است!!!

برای مطلب "یه حس بد" یه دوستی نظر گذاشته بود "شاید تو نادرستی"

از وقتی اینو دیدم خیلی ذهنم مشغول شد

حالا تو جواب به اون دوستم باید بگم، آره من هم نادرستم. نادرستی من اونجاست که نمیتونم توی واقعیت زندگی کنم. گاهی وقتها فکر میکنم انتظارم از زندگی و آدمهای دور و برم خیلی ایده آل نگرانه ست. اما هرکاری میکنم نمیتونم از توی رویاهام بیرون بیام.

شاید واقعا توی واقعیت این دنیا، همه آدمها وقتی به هم نیاز دارن به فکر نزدیک شدن به هم میفتن. حالا هر نیازی، نیاز به هم صحبتی، نیاز مالی یا هر چیز دیگه ای.

توی دنیای من، آدمها دلشون برای هم تنگ میشه، اگه نیازی هست، نیاز به خود اون آدمه نه نیازی که نفعی به من برسونه. نمیدونم میتونم منظورمو بگم یا نه.

افکار پیچیده ای دارم. نمیتونم بهشون سر و سامان بدم.

واقعا شاید "من نادرستم"


+ دوست عزیز "ناشناس" اگر تو یه پست جدا جوابتونو دادم برای اهمیت موضوع برایم بود و اینکه ذهنم بسیار درگیر این موضوع است.


                                                          حس بد

                                                         حس بد

                                                         حس بد


                                    چرا همیشه آخرش به اینجا ختم میشه؟؟؟!!!!

                                    چرا نمیذاره حس کنم خودم مهمم؟؟؟؟؟!!!!

                                            چرا هیچی درست نمیشه؟؟؟؟؟




همیشه میگفت: "مریم تو با بقیه فرق میکنی. بازم تو، یه وقت به من سرمیزنی"

حالا تو این چهل روز که رفته فقط دوبار بهش سر زدم. فکرکنم کلا دیگه از من ناامید شده.



چقدر از دست دادن عزیزان سخته.