خواب

امشبم دوباره خوابم نمیبره. یاد اون شب کذایی افتادم. اون شبم خواب به چشمام نمیومد. همون موقعهایی که اون حالش خوب نبود. من اینجا و اون اونجا. ساعت 3 بود که خوابیدم، همون وقتی که اون چشماشو برای همیشه بست. با هم خوابیدیم.

حالا دوباره خوابم نمیبره و یاد اون شب افتادم.

احساس میکنم دیگه چیزی به اسم "آرامش"، برام وجود نداره.

ترس از دست دادن اطرافیانم مخصوصا نگار، داره دیوونم میکنه.

همه رفتن کسی دور و برم نیست                 چنین بی کس شدن در باورم نیست